كمرويي یکی از مشکلات روانشناختی کودکان و نوجوانان است غالبا بر تمامی خانواده و کارکردهای مختلف آن تاثیر می گذارد. این افراد چالش های فراوانی را برای خانواده هایشان ایجاد می کنند و رفتارهایی از خود نشــان می دهند کـه تاثـیری منفی بر اطرافـیانشان (والدین، دوستان و معلمین) می گذارد و واکنش های ناخوشایند این افراد در پاسخ به رفتار آنها نیز متقابلا به خودشان باز می گردد (بلوم کویست، 1996؛ به نقل از علاقبند راد، 1383).  

كمرويي از طريق دو الگوي رفتاري مرتبط يعني رفتار محتاطانه و انزواي اجتماعي، قابل تشخيص است. در نوزادان، ضعف يا فقدان احتياط و دودلي در تقرب/ اجتناب با افراد غريبه كه خصوصيت قابل تشخيص در كمرويي است، مشاهده مي شود. تعداد دیگر از کودکان بزرگتر احساس نیاز کمتری را برای تقابل اجتماعی نشان داده و بیشتر ترجیح می دهند به تنهایی بازی کنند، در حالی که هیچ یک از تنش هایی را که یک کودک کمروی واقعی با آن ها روبه رو است، تجربه نمی کنند (اسنهالاتا و مارتی، 2003).

زيمباردو (1977) بيان كرده است كه فرزندان ارشد و تك فرزندان زمينه كمرو شدن را دارا هستند و اين اظهار با نظريه هاي كمرويي كه بر انگيزه به جا گذاشتن اثري مثبت بر ديگران به همراه فقدان اعتماد به توانايي انجام آن تاكيد دارد هماهنگ است (ليري  و كووالسكي ، 1995).

فهرست مطالب
2-3-كمرويي         
2-3-1-تعريف كمرويي        
2-3-2-شيوع كمرويي        
2-3-3-پيامدهاي‌كمرويي        
2-3-4-پيوستار كمرويي        
2-3-5-علل كمرويي        
2-3-6-نظريه هاي كمرويي       
2-3-6-1-نظريه روان تحليل گري       
2-3-6-2-نظريه اريكسون        
2-3-6-3-نظريه اسنادي زيمباردو       
2-3-6-4-نظريه شناختي آرنولد باس      
2-3-7-كمرويي و ويژگي هاي روانشناختي      
2-3-8-ارتباط خانواده با ويژگي هاي روانشناختي     

منابع فارسي         
منابع انگليسي         
كمرويي: